dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Ghera 'na òlta 'n sàs
GH'ERA 'NA ÒLTA 'N SÀS
'N sàs sǜ 'ndel bósc’, dòpo ca l'acqua la gh'à tiràat ià la tèra ca gh'era sùra, 'l se vardava 'ntóren.
L'era ilò sùra 'n sentér pièe de òtri sàs, 'nsèma a dei ciǜf de èrbi e 'l gh'eva 'ntóren àa quài fiór béi coloràc'.
Adès, ca 'l vansàva sǜ dala tèra, 'l vedeva giò el sentér pièe de òtri bòc’ ca i se möeva sèmpri, e lüü 'l se sintìva amò ligàat scià dali scéspedi.
L'apuntamèet
L'appuntamento
L'apuntamèet
L'è nòc', al piöof, 'l trùna,
al tompèsta, al tira 'l vèet
giüsto 'n póo... la campana la sùna,
'l pàr ca al cèsa... oh finalmèet !
La strada lè scüra, tüt lè 'n desèrt;
laigò 'n fónt a chèla scàala,
se vìt ol portaiöl de cà avèert
èn cà 'n ciarulìi fiòch cal bàala.
Sóo d'itè al ùs.. 'ndóo 'ndèla stansa
a piàa ... adasi ... Oh te sée tì ?...
Oh me amóor! Oh mia speransa!
Paulina mia! ... te sée tüt par mì!
Paulina ! laghèm, laghèm
sintìi 'l pàlpet dèl tò cöor...
brascem-scià, stréngem;
che 'ncantesem! che onóor!
Sü li téti, sü la tùa bùca,
Dio! che piasé...
Gnàch ai angei la ghe tùca,
gnàa 'n rè al sènt iscé.
Te sée la vita ca rèspiri,
te sée 'l mè ciél, tüta par mì...
Paulina!... Oh Dio ca spiri!
Paulina!... Mi móri... ohimì!
pastèl
(pastèi), s.m.
cibo per le galline, impasto di crusca, farina e acqua - MO
Ol lǜf e la bólp
Il lupo e la volpe
Ol lǜf e la bólp
'N dì i và ditè 'ndè 'n bàit dè móntàgna 'ndua al frésch sǜ 'nden rongiàl de acqua ghé iló 'na grànt cónca dè ràm piéna dè làc’.
La bólp la dìs al sò amìis: "ghè sura fói piscéni e bachec' de légn, laga ca i lechi sǜ mi!", e iscé la se lèca sǜ de güst la pàna.
'L lǜf 'l specia, pò 'l bìif tǜt ol làc’ spanàat.
'L rua ol pastóor e la bólp la scapa dala puleröla da 'ndua i dùu iera 'ndàc' dité, ma ol lǜf, 'nfiàat dal lac' tracanàat, 'l ghè rua ca a pasàa e al se ciapàa sü tati legnàdi fìn'ca lè ridót a 'na pelascia, iscé 'l pö 'nfilàs fò a lǜü da chèl böc' strec'.
La bólp, ndèl fratèep, iló a speciàa 'ndèl bósch tacàat, la maiàat nisciṍli e coi güs la fàc' scià 'na colàna ca la se mèsa 'ntóren al còl.
Quànca la vìt ruàa ol lǜf cal źòpegava, la scürlìs la colàna e la dìs: "àa mi sóo stàcia marelada sü; te sentèt cóma i me scrisciöla i òs".
Ciapàat da la compaśiù 'l lǜf credulù al tö sü a gigiola la bólp e, 'ntàat cal źopega, al lè pòrta a tórnàa 'n réet.
Li nòni li conclüdeva cola 'nteligènsa di véc’: " 'ndìi, 'ndìi a giügàa ca'l malàat 'l porta 'l saa!"
