dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Da Sóndri a Milàa
Da Sondrio a MIlano
DA SÓNDRI A MILÀA
Chèsta l’è l’Odissea de ‘na nòsa citadìna
ca la pensàva da fàa ‘na ròba normàla, stamatìna:
ciapàa òl treno e ‘ndàa fina a Milàa,
parchè la fiṍla la ghéva òia da truàa!
(Sa la decidéva da scalàa òl Badil
con li źibréti ü i tach a spìl,
dè sücüǜr l’arìs fac meno fadìga,
chèla pòra scióra, òl dì de la sfìga!)
La sè presènta èn staziù denàaz ai binari,
e la pregava ca ‘l treno da Tiràa al fós èn urari,
ma òl nòs Signóor fórsi l’era ocupàat,
parchè pasàat mezz’ùra l’era càach ruàat!
Finalmènt i partìs, già ‘mpóo ‘ncazzàac’,
‘sti póri cliénc’, sempri bistratàac’,
ma iéva càach finìit èn suspìir da tiràa
ca subèt a Caiól ià sintìit frenàa!
Li sbari, rici coma èn füüs, li s’era ca sbasadi;
li seva ca fidadi da ‘nda-gió a nouanta gradi:
sè sa mai ca ‘nquàiüu de butèep tìis
al ghè ‘fili ca ‘n dèl deréet èn bèl binìis!
Dòpo uès ripartìic’ sènsa gnàa ‘n cèn,
n’òtra fermada lónga gió a Ardèn:
èn treno-merci al ruàva con prudènsa,
cargàat de ròba: al gà la precedènsa!
Ruàac’ dopo n’ùra gió a Morbégn,
al ghè se presènta òl stès diśégn:
‘n óm l’eua da ruàa con èn manzṍl,
se doveva speciàa ca còl carèt ‘indés a tṍl!
A Còlech, Belàn, Varenna e Mandèl,
besógnava dach da bìif al póor vedèl;
a ghéra su ‘n gran còlt, al stava màal:
còi guanc’ al va tratàat ògni animàal!
A Lèch fórsi òl treno l’eua busàat
parchè n’òtra ùra al sé fermàat,
ü magari par fàch vidìi del làac la belèza
… ma dal treno ‘spó ca ‘ngìi-gió par sucurèza!
A Mónsa n’òtra sósta lónga prüma de Milàa,
parché òl motóor al vava lagàat pośàa;
ma àa su la “parcondicio” besognava basàs:
parchè ‘nde li ótri sé e da nùu al vól ca fermàs?
‘Ntàat ca ‘l treno èn Centràal al ruàva,
la Madunina sul Dóm scintìli la fàva;
ma de ‘sto miràcol ca l’eva ignǜt
… nugǜu di feruviéer al sé nencurgiǜt!
véc’
agg. e s.m.
vecchio, antico, anziano | fórmài véc’ = formaggio stagionato; vignìi véc’ = invecchiare; i nòś véc’ = i nostri antenati
La gàta Sufia
La gatta Sofia
La gàta Sufia
La gàtina ca là scopèrt la contentéza a ütaa i òtri.
Ghera 'na òlta 'na gàta dè nóm Sufia.
L'era 'na gàta bèlebée 'nteligèeta ma 'n póo 'nsürìda e daparlée ca la vìveva èn de 'na grànt cà aprṍöf a 'n giardìi 'mbèlpóo bèl.
Al ghè piasiva 'ndà a titòldera e truàa pòs-c’ nṍof.
'N dì 'ntàat ca la caminàva là idüut 'na farfàla giàlda e blṍ ca la ulava 'ndèl cél.
La farfàla la pareva iscé lìbera e contèta ca la Sufia là decìdüut dè domandàch 'l sò secrèt par vès iscé contèta.
"Cóma tè fée a vès iscé contèta?", là domandàat la Sufia àla farfàla.
"Uli lìbera 'ndèl cél e vardi tǜt chèl ca'l me stantóren.
Me preocupi ca dol pasàat o dol davignìi ma vedi tǜta la belèza ca'l ghè 'ndèl mónt pròpi 'ndèl momènt presènt.
Chèsto 'l me rènt contèta", la ghà respundǜut la farfàla.
Sufia là pensàat a chèl ca la farfàla la gheva dìc' e là decìdüut dè pruàa a vìif 'ndèl presènt pròpi cóma lée.
Là cuminciàat a giügàa e a esploràa 'l giardìi a giügàa e a gòdes ògni momènt.
'Ntàat ca la giügàva la Sufia là 'ncuntràat 'n müsràgn ca'l se'era fàc' màal a 'na źàta.
'L müsràgn 'l piàngeva e al domandàva aiǜt.
Sufia èsendo bèlebée gentìl là decìdüut dè ütàa ol müsràgn.
"Preòcupet mìga, te ütaróo a guarìi la źàta", là dìc' Sufia al müsràgn.
'L müsràgn l'era iscé riconoscènt ca là decìdüut dè portàa Sufia èn dèn lṍöch secrèt 'ndèl giardìi 'nghée ca 'l ghera 'n àlber dè sciareśèra 'mbèlpóo bèl.
"Chèsto l'è 'l mè pòst secrèt 'ndùa 'l me piàas vignìi a pòsàa a lùmbria.
Al te piaśarìs vignìi 'nsèma mì?", 'l ghà domandàat 'l müsràgn.
Sufia là cètàat l'invìt e 'nsèma i se bütagiò sóta la piànta dè sciareśèra a vardàa li niòli e li farfàli ca li ulava sùra dè lóor.
Sufia la se rendüda cǜnt ca bindìna l'eva truàat la contentéza a vìif 'ndèl presènt e pudìi ütaa i òtri.
Da chèl dì la Sufia là visüut davéra contèta a giràa ité par ol giardìi e a ütaa òtri animàai bisognóos.
Ògni òlta ca la vedeva 'na farfàla ulàa 'ndèl cél la grignàva contèta a savìi ca l'eva 'mparàat 'l secrèt dèla contentéza.
Mòràal dèla stòria la contentéza la pö vès truàda 'ndèl vìif èn mèz ala natüra e coi òtri animàai.
'Mparàa ad apprezàa la belèza dèla vìta 'l pö portàa taat piaśé da stà bée davéra.
Al me piasarìs
Mi piacerebbe
Al me piasarìs
Al me piasarìs cal rués la nìif par andàa a sciàa coi mée amìis;
al fiòca al fiòca sura i tec', tüc' i dorma 'ndèl sò lèc' ;
i rèdès piscèn i fa la nàna 'n sèma al pà e ala mama.
