dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Cènt àgn fà la pö vès 'ndacia iscé:
Cènt àgn fà la pö vès 'ndacia iscé:
<Santuli ! ca te ghè adòs 'ncöo, la ròola ?, te pìchèt giò 'l stradegù de spetòrgna.>
"Sóo falìit falidento, stadomàa ò ca maiàat gnàa 'n tochèl de fòrmai, óo büüt mòma mèz ciapèl de serù e 'n cazèt de scòcia; adès góo adòs 'n rügamèet de vèetro. Ghè ölarés 'na rüsümada par tiràm sü."
<Dai adès carga giò ol gèrlo cola gràsa stradegada ca dopo 'n và laitésü 'ndèl lischèt, töi réet la folsc e 'l campàc' iscè seghi scià chili quatro filonghi e pò dopo an tràfò la gràsa.
An vec' e an nöf
ANNO VECCHIO E ANNO NUOVO
AN VEC' E AN NÖF
'N òtro àn l'è pasáat
e chèl nöf l'è órmài cuminciàat.
Iér sìra, l' àn véc’ lò idüt 'ndàa ià,
ma gió 'ndel sàch negót de bùu 'l ghèva scià.
Ghóo domandáat 'ndùa 'ndàva,
'l ma respondüt, 'ntàat ca 'l tremàva:
" 'Ndóo chiló apröf,
a murìi prüma ca 'l nàses l'àn nöf ".
"Ma parché ?" ghò dic',
'ntàat cal tirava ric'.
E lüu: "Parché, a stò mònt, 'l resta nóma i sàs,
tüt òl rèst prüma o dòpo la dè rivinàs".
Ò 'ncuntráat chèl nöf, stadómàa
e ghóo tucàat sǜ la màa.
L'era gióen, con furóor ma gió 'ndel sàch
àa lüu negòt de valóor.
Ne àgn nöf ne véc’
i pö tiram fó dal fréc’.
Par fàa 'ndàa tüt bée,
beśògna fidàs nóma di nòś pée.
rǜstech
s.m.
rustico, parte della casa o costruzione isolata adibita a stalla e fienile
'L bṍö e la scigàla
IL BUE E LA CICALA
'L BÖÖ E LA SCIGÀLA
´Ntáat-ca ´l bṍö l’era réet a aràa ´l càap, pòoch lóntáa la scigàla l’era réet a cantàa quànca de cólp la pianta-iló par dìc al bṍö:
''Te àret àa màal; oibò. Varda varda, te fàc' 'n sólch tüt stòrt.''
´L bṍö, stràch e süáat, 'l òlsa la cràpa e 'l ghà respondǜt en manéra sotegnüda:
<< Cóma te fàc' a capìi chè ari stòrt ? >>
'' Parché li òtri rödàni iè tüti rìci.''
<< Ciarlüna te doarisèt savìi chè dòpo avìi aráat 'n càap 'ntréech 'n sbàglio lengéer se dóarìs facilmèet perdunàl; ma già ti te sée bùna nóma de cantàa e tè laóret mài.>>
Móràl dela faola: L'è fàcel fàch sǜ la cùcola ai òtri e mài fàa negót.
Tignìi a máa la gügiàda e lagáa ‘ndáa ‘l gamüsèl.
Risparmiare la gugliata e sprecare il gomitolo
La bèla e 'l fiṍl dol rè
La bella e il figlio del re
La bèla e 'l fiṍl dol rè
'L fiṍl dol rè 'l và a càscia, a càscia de camósc e li 'ncuntràat 'na pastóra a l'umbrìa dè 'n frasèn.
Ca fìi bèla pastóra al'umbrìa dol frasèn?
Mi fóo la cólsa 'ntàat ca vardi e cüri i mée agnéi.
Sé te sivèt pǜsé grandìna taresi portàat ià con mì.
Sebée mi sìès piscinina, otramèet l'amóor mi sò fàa.
'L le ciàpa par li sṍi màa biànchi e le tira èn sèla e le mena fìna èn Francia sènsa mài smontàa.
Quànca la bèla l'è stàcia èn Francia, la se mèsa a piàisc tàat sensa pü smèt.
Chée ca te ghée bèla ca òtro te fée ca, se miga chèl dè nóma caràgnà?
Te piàngèt ol pà e la màma o quàiüu dè cà òsa?
Mi caràgni 'l mè amóor dè prǜma ca óo bandunàat.
Sbiótèt e vén a léc’ con mì a pósàa.
Me sóo ligàda i vistic' tàat stréc' ca pödi ca sligàs; prèstém la òsa spada ca 'l curdù völi taiàa.
Quànca la bèla la ghà scià la spada 'ndèl sò cṍör la s'lé piantada.
