dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Dòna dal giṍch
'N bòt i cüntáva sǜ de 'na fémna ca l'era ignüda giò dala màlga del mùut al piàa par laoràa òl càap.
.. La gh'eva àa la cüna col rèdes amò en fàśi.
La gh'eva pèna pasáat tüta la giórnàda a laóràa e, par finìi, l'era restàda fìna al tramónt.
La scigàla e la furmìga
La cicala e la formica
La scigàla e la furmìga
(sottotitolo: al val pusé la lapa che la zapa)
A tüc' ótri al ve sarà capitàat,
'na sira de bèl tèep, 'n piena estàat,
quan-cà 'l scüur al roba ól post a la lüus,
de 'ndàa de fò de cà, propi sǜ l'üs…
Giusto ilura, li cicali cantàa se sènt:
magari iè nóma quatro, ma li par 'n regimènt!
Tanto li fa bel, cà al te vée da pensàa:
ma sènsa li cicali, cóma se po' fàa…
E tùc' a dii: santa cicala e chi l'ha 'nventada!
'l mònt l'ha progrediit par la sùa cantàda!
E ognantùu ca-i urìs bùca, a-i ne taca 'n tóchél,
e iscéa-i vanta la cicala… 'nsèma al so scervell
A tüc' ótri al ve sarà capitàat,
'n dì de bel tèep, 'n piena estàat,
de fàa 'n gir par la paghera de matina
en cerca de fonc u de bruchina.
Propi ados a 'n pèsc', en póo piacàat
truée 'n furmighèer e chi che l'ha creàat
sensa faa cagnara, ma nóma col südór,
na roba straurdinaria… 'spo dii 'n capolaór:
sènsa nè mòlta né ciment armàat,
sènsa fondamèet col bütüm renforsàat,
sènsa progèt e sènsa diśègn,
ma ogni tóchél mès a post con ingegn:
'na montagna de tecnologia,
de laòràa 'nsèma, de sinergia!
En prupursiù a-i nòš mestéer,
l'è 'n Dom de Milàa vist da 'n forestéer!
Ma de frónt a 'sto grànt munumèet,
cóma la se comporta de sòlèt la gèet?
Pensée cà a-i tò gió ól capèl par rèspet?
No! A-i ghè da 'na palada par dispèt!
(Paolo Piani)
źafràa
s.m.
zafferano
L'üsignṍl e 'l cucù
L'USIGNOLO E IL CUCULO
L'üsignṍl e 'l cucù
´N dì l' üsignṍl 'l górgóiava pròpi 'n d'en bèl modo par vidìi sé la ğéet i fódes sensìbei ala bèla sùnada dól sò cant.
Quai matéi ca i giügàva par i pràc’ ià cuntinuáat i sóo giṍch sènsa dàch vasiù.
´Nchèla àa´l cucù là ulüut pruàa la sùa óos e là utignìit da lór mìla batüdi de màa.
Chìi bùu rèdes i grignàva a crépa pèl e i ripéteva vinti òlti chèl alégro cucù, cucù.
Là dìc' ´l cucù al l' üsignṍl: "Te sentet cóma il sùu dèla mia óos 'l fà piasé a li óregi de stì gióegn?
I prefeìs li mei cantàdi a li tòi."
En chèla 'na Pastorela la traversàva piàn piàa chèla rìva piéna de fiór e ´l cucù 'l pianta ca ilò da cantàa.
La pastorela la se dégna ca de scoltàa chèl cant nòios.
L'üsignṍl là ricuminciat li sṍi bèli cantadi e la matèla, ciapàda dala belèza de chèl cant la sè comòsa e dai sṍö ṍc’ 'l ghe vegneva giò làgrimi de afeziù.
L'üsignṍl ilùra 'l ghè dìs al cucù: "Te védet quàl ca l'è ól risültàat par chi ca i canta a li ànèmi sensìbeli.
'L me fà pǜsè onór 'na làgrima dèla s-cèta ca li táati batüdi de màa ca te ghée ricéut ti."
Pegora
La mia pegora, la prüma olta ca l’a fàc, l’a fac’ negot, la segonda olta l’a fàc dùu mimii tüc dùu compagn, üu nigro e üu bianch
