dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Fàa sǜ ól ciù
FÀA SÜ ÓL CIÙ
Chi dì ca se fàva sǜ ‘l ciù en del mìis de féorèr, iera dì de festa e de pùra ‘mséma, par nùu redès.
An vec' e an nöf
ANNO VECCHIO E ANNO NUOVO
AN VEC' E AN NÖF
'N òtro àn l'è pasáat
e chèl nöf l'è órmài cuminciàat.
Iér sìra, l' àn véc’ lò idüt 'ndàa ià,
ma gió 'ndel sàch negót de bùu 'l ghèva scià.
Ghóo domandáat 'ndùa 'ndàva,
'l ma respondüt, 'ntàat ca 'l tremàva:
" 'Ndóo chiló apröf,
a murìi prüma ca 'l nàses l'àn nöf ".
"Ma parché ?" ghò dic',
'ntàat cal tirava ric'.
E lüu: "Parché, a stò mònt, 'l resta nóma i sàs,
tüt òl rèst prüma o dòpo la dè rivinàs".
Ò 'ncuntráat chèl nöf, stadómàa
e ghóo tucàat sǜ la màa.
L'era gióen, con furóor ma gió 'ndel sàch
àa lüu negòt de valóor.
Ne àgn nöf ne véc’
i pö tiram fó dal fréc’.
Par fàa 'ndàa tüt bée,
beśògna fidàs nóma di nòś pée.
źèca
(źèchi), s.f.
zecca, parassita di pecore e di altri animali – MO
L'óm e´l càa
L' UOMO E IL CANE
L'óm e´l càa
´N galantóm 'l prepàrava 'na grànt scéna par invidàa 'n sò amìis.
´L càa de cà là ulüut a lüü invidàa n'òtro càa e´l ghà dìc':
"Bùn amìis te vegnét con mì a scéna ?"
Lè 'ndàc' e l'era tǜt contèet e con piasé 'l vardàva cóma i préparava chèla gràn scéna e 'l giràva de chiló e de iló, àa ité par la cüsìna.
'L diśeva trà de lǜü: " 'Ncöö 'l me tuca 'na grànt furtǜna.
Chè delizios banchèt, mi maiaróo da 'mpinìi la bṍgia, iscé domáa e par 'n póo gharóo ca pù fam."
´Ntáat 'l fàva mìla carezzi al sò compàgn e 'l mṍeva la cùa dal piaśé.
´L cṍöch a idìl giràa itè par la cüsìna 'l là ciapáat par li gàmbi e là tràc' giò dala fanèstra.
´L càa tǜt sborgnáat, a quai manéri 'l córeva e 'l càinava cola la cùa trà li gàmbi.
La 'ncontràat d'òtri càa ca i ghà domandat:
" Cóma te ghée scenáat, bée ?"
E chèsto tǜt séri 'l ghà respondǜt:
" Ghò maiáat e tracanáat táat de chèl vìi ca ò sbagliáat pòrta par vignìi de fó dala cà."
Móràl dela fàola: Mài fidàs de chìi ca i öl fàa dól bée a spéśi dei òtri.
Chi me cónós i sa chi sòo, chi no me cónós sòo gnàa chi sia
Chi mi conosce sa chi sono, chi non mi conosce non so neanche chi sia
Mi gh'ò sbagliàat a dàc'...
ho sbagliato a dargli retta così non riuscivo più a liberarmene
Castàa che fiuris
Sa ‘l castàa al fiuris de mac’, van sót col sach, sa ‘l fiuris de giügn, van sót col pügn
