dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
L'Astrolega
L'Astrolega
(na storia sbagliada politicamènt, in ogni manéra)
Pödevi ca dicch a la femma ca saress endácc da l'astrolega, chisá chel ca l'aress capiit.
Alùra goo dicc che'ndavi da üu come chel Fox ca'n vitt en televisiù, chel li se ca lè en striù.
Miga come chela stròlega che me soo truaat denaaz. La ma facc li cárti; mi volevi savii se mét l'ort en cál o en cress e lee la ma tiraat fo la carta de la Moort e lè n'dacia en trans (lasè perduda ià).
Ode al lambaròt
Ode al lombrico
ODE AL LAMBARÒT
Stadomàà, ité ‘ndèl mè òrt
óo idüut èn lambaròt tut stòrt,
pó, piàa piàa al sé ‘ndrizzàat,
al sé stiràat,
al sé slongàat …
òl düpi lónch l’è diventàat!
* * *
Sa és da nàs n’òtro bòt
óli nàs tüso èn lambaròt!
Òl lambaròt al se slónga fó de musüra
fin pusé dèl dupi de la sua statüra,
ròba ca mi óo mai saüut fàa:
nano sóo nàat e iscé góo da restàa!
Òl lambaròt l’è sempri nèt e lüsènt,
tüt òl dì èn mèz a la tèra, come niènt;
ròba ca mi, sa ciapi-scià vargót da fàa,
sùbet me fóo su còme èn magnàa!
Òl lambaròt al ga la pèl lisa, sensa pìi,
ròśa e lusènta còme chèla de ‘n ridisìi;
mi góo li gambi pelósi come èn tàss,
e par fùrtuna sóo n’óm, gó ca da depilàss!
Òl lambaròt al vìif ‘n de li sói galerìi
sènsa pagàa tasi gnè d’ótri diaolerìi,
mi ‘nveci Irpef, Tari, Tasi, Secam e Imù
li me stòrsc fó piàt come èn limù!
Par chèl, sa n’òtra òlta duarìs nàs,
come èn bèl lambaròt olarisi fàs:
a part la gràśa ca duarìs maiàà,
… che bèla vita sènsa trebulàa !!!
di Paolo Piani 06-08-2021
nǜs-c’
agg.
lento, pigro, inconcludente
Ól cèrf la leòr e l'aśen
Il cervo la lepre e l'asino
Ól cèrf la leòr e l' aśen
´N cèrf con en frónt dùu béi còrègn ramificac', 'ndàva a paséc' ité par ´l bósch.
Lè pasàat da iló ´na leòr e la sè fermàda a vardàa fìs ol cèrf.
Ilùra ,´ntáat ca la saltelava, là se fàcia inàaz e ´l là dìc':
"Varda ´n póo chiló, sóo ca àa mi´n bèl cervàt, l'è abòt ca 'ndrizzi sǜ li mei óregi e l'è cóma sé gharés sǜ i corègn cóma i töo ."
N'asen ca 'l pascolàva iló aprṍf, pèna la sintìit chèl ca la ghà dìc' la leòr, ´mbrinsiùnàat là ósàat:
" Varda ti, te ghée rèśù ! Nùu ´n sè tǜc’ trìi dèla stèsa ràzza, mi ól cèrf e ti leòr"
´L cèrf là vardàat i dùu con compasiù e disprèz e pó là cuntinuáat a caminàa par ´l bósch.
Móràl dèla fàola: Varda e pàsa e cürèt ca de lóor ca iè nóma dei sbrufù.
Li gulìa
Le golia
Li Gulìa
Ala fìi di àgn cinquanta li gulìa li còstava 'na lìra, vargüu 'ndi boteghi iè dava cóma rèst.
Me regòrdi quanca me 'ndava a scöla sù chiló al Tursciù, se ruava sù a Cadipeesc pò se girava ia defò dèla cà dèl Bramo, se pasava dènaz al fontana, ala cà del milanées e pò ghéera ol negòzièt dol poro Mario e gió de sòt ol frütéto del Gabèto di Piàa.
Mbée, paregi òlti verdevi ité la porta del negòzi e 'l sunava ol campanèl e sübet 'l ruava ol Mario e ghè domandavi li gulìa e metevi iló 5 franch (chèl con sü ol pès disegnàat), quai olti ghè ruavi a vich 10 franch iscé 'l me ne dava ol dùpi.
Ghéra ilò sura al bancù, de fianch al balansa, chèla a mò coi piàc', 'n vàas de chìi granc' col cuèrc' a vìit con gió sti caramilini ca l'era püsé grant la carta ca tüt ol rèst.
Dopo 'mpóo, quancha i 5 franch iera cunsideràac' come ol centesem de adès, al Mario se capiva ca l'era scià stüf de pèrt tèep a cüntafò gulìa e vargüu ià mandàat a cal diaol ...
Iscé a mi ivi capìit ca ol 5 e 'l 10 franch i valeva ca pü negòt e a la oia de gulìa la mè pasada 'mprèsa.
