dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
'L campanìl e la nóos pórtàda dal còrf
'L CAMPANÌL E LA NÓOS PÓRTÀDA DAL CÒRF
En de'n paés apröf al campanìl òlt dèla gésa gh'era 'na bèla piànta de nóos, li söi nóos li dàva gió sǜ la téra e tàati li finiva par vès maiàdi dai còrf.
'N dì 'n còrf l'à ciapàat 'ndel bèch 'na nóos e lè ulàt sùra 'l campanìl itè 'n de'n böc’ del mür 'ndùa gh'era àa 'na crépa e 'l còrf l'à lagàat dà gió la nóos ca l'è 'ndàcia pròpi gió iló.
La Befana 2
La befana
La befana
Ól Natàal con oia ma speciàat
ma dopo i regai lè ormai già pasàat.
Notro àn nöof ma 'nviàat ià
e la befana lè a lée sübèt scià.
Lée la rùa col sò gèrlo sǜ la scua
sèmpre ol sées del püm mées.
Lè de nòc' ca dal camì la và gió
e 'ndèla còlsa i regai la laga iló.
Ai rèdès la ghè porta sèmpre vargòt,
magari a noma 'n tochèl de carbù ròt.
Epifania, à la sua fèsta i ghè dìs
e tüti li ótri fèsti dopo li sparìs.
Tüc' ai lè pènsa brüta e vegia
cóma l'anverèn lè 'na stagiù lónga e fregia.
Ól dì pian-piàa 'l sè slónga
ma lè amò debòt pàr crès la filónga.
Iscé dopo pasàat la befana
se pènsa già a töo ià 'l magliù de làna.
La prümavera però ma de spéciàa,
tüt 'l ginèer e ol feorèer ma amò da fàa!
arlichìi
s.m.
arlecchino
Ol lǜf e la bólp
Il lupo e la volpe
Ol lǜf e la bólp
'N dì i và ditè 'ndè 'n bàit dè móntàgna 'ndua al frésch sǜ 'nden rongiàl de acqua ghé iló 'na grànt cónca dè ràm piéna dè làc’.
La bólp la dìs al sò amìis: "ghè sura fói piscéni e bachec' de légn, laga ca i lechi sǜ mi!", e iscé la se lèca sǜ de güst la pàna.
'L lǜf 'l specia, pò 'l bìif tǜt ol làc’ spanàat.
'L rua ol pastóor e la bólp la scapa dala puleröla da 'ndua i dùu iera 'ndàc' dité, ma ol lǜf, 'nfiàat dal lac' tracanàat, 'l ghè rua ca a pasàa e al se ciapàa sü tati legnàdi fìn'ca lè ridót a 'na pelascia, iscé 'l pö 'nfilàs fò a lǜü da chèl böc' strec'.
La bólp, ndèl fratèep, iló a speciàa 'ndèl bósch tacàat, la maiàat nisciṍli e coi güs la fàc' scià 'na colàna ca la se mèsa 'ntóren al còl.
Quànca la vìt ruàa ol lǜf cal źòpegava, la scürlìs la colàna e la dìs: "àa mi sóo stàcia marelada sü; te sentèt cóma i me scrisciöla i òs".
Ciapàat da la compaśiù 'l lǜf credulù al tö sü a gigiola la bólp e, 'ntàat cal źopega, al lè pòrta a tórnàa 'n réet.
Li nòni li conclüdeva cola 'nteligènsa di véc’: " 'ndìi, 'ndìi a giügàa ca'l malàat 'l porta 'l saa!"
A chi de Büst e Galaráa ...
A quelli di Busto e Gallarate stringi la mano e lasciali perdere
Dùu Valdambrii e li pegòri
Due Valdambrini e le pecore
Dùu valdambrii iè 'ndac' a cercàa li pegòri e ià sentüut bèsolàa gió 'ndè'n gondól ité 'ndèl Vignina; ilura üu l’è 'ndac' gió apröof ma lè slizàat gió a lüu 'ndèl’acqua, ilura al sè mès a osàch sü al sòci: "Giuan mi neghi", e lòtro ca l’era mpóo sórt al ghè ciama gió: "töli pò sü a sa iè negri".
