dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Stòria dól scosàl dèla nòna
"Stòria dól scosàl dèla nòna", cóma l'è véra!
Ol prǜm üso dól scosàl dèla nòna l'era de proteisc ol pedagn ca ghera sóta, ma, 'mpü:
Al sirvìva da guant par tṍ fò la padèla ca la scotava dal fùren;
L'era üsàat par sügàa li làgrimi di rèdès e 'n certi ocasiù par netàa li fàcini strógi;
L'amóor marüut
L’amore maturo
L’AMÓOR MARǛUT
L’amóor da véc’ l’è püsé profónt,
l’amóor da véc’ l’è püsé redónt:
de la gioventù i spìgoi l’ha perdǜut,
l’è diventàat püsé mòrbi, pusé marǜut!
Al ghà n’òtro prufùm, n’òtro saóor
quant ca l’è stagiunàat, stò amóor;
còma èn formai magro e smasìit,
al se presènta l’amóor véc’: fiurìit!
Tüso en cimènt armaàt al divènta,
sa ‘nsèma sà maiàat mèla e pulènta: 1)
i trebüléri l’amóor fiach i lè smòrsa,
chèl profónt trèi ólti i lè renfòrsa!
Àa ca spizzolàs sa urmai ‘mparàat,
a spizzolàs sènsa vìi rognàat;
ma al ghè ól gèrli de paziènsa,
da tüti dói li part, sènsa diferènsa:
ma l’amóor vèc’ li ‘nfinàazi l’ha ‘mparàat
al sà quanda la lèngua tignìi ligàat,
quanda lagàa ‘ndàa l’acqua èn gió,
e quanda da la màa ‘na carèzza tiràa-fó!
E quànt ca la carga di àgn la se fa gréva,
èn dùu metà del pées al se léva:
mi fóo chèsto, ti te fée chèl,
fàa li róbi a mèz l’è própi bèl!
1) mèla e pulènta – oppure pàa e mèla: significa un mangiare magro,
senza companatico; è una metafora per indicare i sacrifici fatti.
ndèela
usato solo nell’espressione “ ’n mondèla” = in abiti succinti ; vedi anche “biót”
L'óm e´l cáa
L' UOMO E IL CANE
L'óm e´l cáa
´N galantóm 'l prepàrava 'na grànt scéna par invidáa 'n sò amìis.
´L cáa de cà là ulüut a lüü invidáa n'òtro cáa e´l ghà dìc':
"Bùn amìis te vegnét con mì a scéna ?"
Lè 'ndàc' e l'era tǜt contèet e con piasé 'l vardàva cóma i préparava chèla gràn scéna e 'l giràva de chiló e de iló, áa ité par la cüsìna.
'L diśeva trà de lǜü: " 'Ncöö 'l me tuca 'na grànt furtǜna.
Chè delizios banchèt, mi maiaróo da 'mpinìi la bṍgia, iscé domáa e par 'n póo gharóo ca pù fam."
´Ntáat 'l fàva mìla carezzi al sò compàgn e 'l mṍeva la cùa dal piaśé.
´L cṍöch a idìl giráa itè par la cüsìna 'l là ciapáat par li gàmbi e là tràc' giò dala fanèstra.
´L cáa tǜt sborgnáat, a quai manéri 'l córeva e 'l càinava cola la cùa trà li gàmbi.
La 'ncontráat d'òtri cáa ca i ghà domandat:
" Cóma te ghée scenáat, bée ?"
E chèsto tǜt séri 'l ghà respondǜt:
" Ghò maiáat e tracanáat táat de chèl vìi ca ò sbagliáat pòrta par vignìi de fó dala cà."
Móràl dela fàola: Mài fidàs de chìi ca i öl fáa dól bée a spéśi dei òtri.
L'è iscé tégn ca l'è buu ...
è così taccagno che è capace di spaccare una lendine per levarsi il pidocchio
