dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
De me regord la sliza
De me regord la sliza
D’envèren quanca l’eva fiocaat i rèdès ai giügnava de fó a tiràs li boci de niif.
An se lagava dagió coi brasc slargàac’ par vidi la nosa forma sü 'ndèla niif e 'nse müsürava chi ca l’era püsé olt
Dopo me faava la sliza; sü'n dèl slitii quac’ cal ghe ne stava sü e i cülmartei ca se fava…..
Òl lüf e 'l cáa
IL LUPO E IL CANE
ÒL LÜF E 'L CÁA
'N lüf scandrìit, 'n dì al mercáat,
'n cagnöl ciciotèl l’ha 'ncuntráat:
“Ma te stée a l’albergo par vès iscé gràs e lüsènt,
mentre mi söo stràc e patìit cóma 'n serpènt?”
“Ven con mi ca 'l me padrù te presenti,
e tarée finìit da fáa ‘na vita de stenti!”
Entáat ca a-i bieva en bianc corèt,
'l lüf al ghe scapáat l’öc’ sül colèt
dèl cáa di sciör:
Che brüt ségn, o Gesù Signór!
“Cosa te fàc’ sül col, te sée maláat?”
“No … dal dì a-i me tè ligáat …
… ma miga sèmpre, nòma en quài moment …
… durant la nòc’, giri liberament!”
“Aaah, ho capìit tüt:
chel cà te diset l’è pròpi brüt!
Preferisi patìi 'n pöo la fam,
che stáa ligáat cóma 'n salam!”
(Paolo Piani)
cundimèet
s.m.
condimento
'L piógiàt
L' AVARO
'L PIÓGIÀT
´N piógiàt là vendüut i sṍ bée e la fàc' s-cià 'n grànt gherù d'òr; lè 'ndàc' sènsa dìi negót a piacàl sóta téra, ma 'nséma, sènsa savìl, là piacàat àa ól sò cṍr.
'L pasàva iló ògna dì par controlàa, e´l fisàva coi ṍc’ la téra e 'ndèla sùa mèet 'l vidìva l'òr a lüsìi .
´N viláa, ǜü dól paés, 'l se 'ncòrgiüt de stà quistiù e là scavàat la téra, sènsa fàš idìi, e là pórtáat ià tǜt.
Quànca 'l piógiàt lè tornáat a controlàa, là idüut la téra muiüda e l'òr 'l gh'era ca pǜ; ilùra là cuminciat a óśàa e a strepàs i cavéi.
´N galantóm ca'l pasàva par càas de iló, là domandàat ´l mutìf e pò´l lghà dìc':
" Lamentèt ca, fàa ca de ti ´n óm 'nsürìt. Mèt al sò pòst 'n sàs e fà cǜnt de vìi sótráat l'òr ca te gharée 'l stèś tornacünt."
Móràl dela fàola: A chè 'l servìs ès sciór, con táac' sòldi, se pò se ca bùu de üsài ?
L’è mei diventàa rós sǜbet che smòrt dòpo.
E’ meglio arrossire subito che diventare smorto dopo
Amò ‘n póo cà ‘l ghè crès .....
se ingrassa (cresce la pancia) ancora un po’, non passa più dalla porta
A caval d’in aśen
A cavallo dell’asino
A caval d’in asèn
In óm de la Moia ca’l stava ité ‘ndi Marasciai, l’eva da ndaa a Sondri. Al pasava gió a pé parché al gheva ca ol caval gnè ‘l mül e po gnaa en aśen.
Quant ca l’è ruàat al puut de l’Ada al dìs en tra de lüu: “ Ah sa ‘l ghé fodéss en aśen!”
L’eva gnaa mó finìit da dil ca al ghè dascià denàaz en bèl asnii.
Subèt ol nos óm al ghè salta sü e l’aśen al partìs, braao, a piaa a piaa…
ma, a ‘n certo punto al se mèt a cór e a cór sempre püsé: l’è come ol vèet! Al cambia direziù e ‘nveci da portàl a Sondri al le porta su a Càolt sura Caiöl.
A sto punto, l’aśen al ghè da na sgropada ca ol poro óm al va a finii sü ndèla scima den larès e l’aśen, ca otro no l’era chè l’orco, al sè ne va grignetando.
