dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Al dipènt còma te la leigét
Al dipènt còma te la leigét
'Ncöö l'è stàcia la giórnàda pǜsée brǜta dè sèmpri
e pruàa ca a convincem ca
'l ghè vargót dè bùu ògni dì
parché sà te vardet da prṍf,
ol mònt l'è ´n pòst pütòsto màal mès
àa sà
'n póo dè gentiléza ògna táat la ghè
soddisfaziù e la contentéza li düra ca.
e l'è ca véra ca
Ode a l'urinari
Ode all'orinale
PARCHÉ MÉE ABANDUNÀAC’ ?!
Tüt de biànch lacàat,
sèmpre nèt e urdinàat,
posàvi ité ‘ndèl cumidìi,
gió ‘nbas, deréet al spurtilìi;
e sa, ‘nvéci, al me tucava laoràa,
sóta al léc’ stavi tranquil a speciàa
fin ca òl sùul l’era ca levàat
e con l’acqua de la rógia vignivi lavàat!
Me presenti: sóo l’urinari,
reperibèl ogni nòc’, salvo straurdinari!
Fóo en servizi scrüpolóos e riservàat:
mai da la mia buca ‘na cùcola l’è scapàat!
Parchè nü urinari tüt me vedéva;
di nòs padrù tati róbi me conoséva:
li quistiù pusé intimi e delicadi,
a nü li podeva ca vèss piacadi!
Me seva , saparsòrt!, chèl ca i maiava,
a stranguiù, ü sa i lè mastegava,
sa i stava en buna salùt ü miga tàat,
sa i stava en pàas ü sa ieva rognàat;
me capiva àa de li stagiù ogni pasàc’,
sa li vachi iéra süci ü li fava làc’,
quant ca ‘nde l’ òrt l’era marüuc’ i zuchìi,
ü quanda li patati … ensema ai cudighìi!
Ma nùu, de tut chèl ca ‘l sucedeva ,
uficialmènt niént me vedeva:
en silénsi me fava la nòsa misiù,
tuso en prèvet che ricéef la confesiù!
E adèss, dopo ca par mila e pusé agn
ma sempri fac’ol nòs dovéer sensa lagn,
me sta abandunàac en mèz a la cunfusiù,
piée de ragnini, sensa n’óngia de compasiù!
A pensàa … da chèl ca se sènt al telegiornàal …
con tata géet che cupa, violènta e fa del màal,
… ‘mbé … a cérti crapi sènsa scervèl,
me pódariss benisèm fach da capèl!!!
légn
s.m.
legno – TO
'L bṍö e la scigàla
IL BUE E LA CICALA
'L BÖÖ E LA SCIGÀLA
´Ntáat-ca ´l bṍö l’era réet a aràa ´l càap, pòoch lóntáa la scigàla l’era réet a cantàa quànca de cólp la pianta-iló par dìc al bṍö:
''Te àret àa màal; oibò. Varda varda, te fàc' 'n sólch tüt stòrt.''
´L bṍö, stràch e süáat, 'l òlsa la cràpa e 'l ghà respondǜt en manéra sotegnüda:
<< Cóma te fàc' a capìi chè ari stòrt ? >>
'' Parché li òtri rödàni iè tüti rìci.''
<< Ciarlüna te doarisèt savìi chè dòpo avìi aráat 'n càap 'ntréech 'n sbàglio lengéer se dóarìs facilmèet perdunàl; ma già ti te sée bùna nóma de cantàa e tè laóret mài.>>
Móràl dela faola: L'è fàcel fàch sǜ la cùcola ai òtri e mài fàa negót.
Chèl del büter lò vist ier, chèl del formai al vedi mài.
Quello del burro l’ho visto ieri, quello del formaggio non lo vedo mai
An va ca a cà ?
non andiamo a casa?
non andiamo ancora a casa?
vieni ch eandiamo a casa che è ora
Trii che sta bèe
A sto mont i è tri ca i sta bèe: ol gal dèl mulinèer, ol càa del macelàar e ‘l famèi de li moneghi
