dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Quàati fadighi e sacrifìzi
Quati fadighi...
Quànca se güsta con piaśé chìi formai saurìc' o se tira col cortèl sǜra al pàa ol bütéer frésch, doràat e prüfümàat se ghà ca idea dè quàati fadighi e sacrifìzi l'è costàat a chì póori pastóor par pùdìi fài sü.
Ol piaśé ca i prua èn póoch al vée fò dala fadìga dèl laóor dè tàac'; ol bütéer pǜsé bùu l'è chèl ca’i fàsü dal làc' dèli vàchi ca li maià èrba taiada scià sü 'ndi brich a precipìzi, dali cresti di scìmi 'ndùa la natüra l'è belebée salvàdega e li èrbi bèli fiuridi.
L'infiniit
L’infinito
L’infiniit
Al m’è sèmpre stacc’ càar sto dosèl empée
E chèsta sciesa, ca la piaca ià
Pròpi belebée de chèl ca'l sta giò ‘nfónt.
Ma ilò sentàat a miràa, da la ià da chèla,
Spàzi ca i pó ca finii, e silénsi
Ca i’è ca de sto mónt, e ‘na pàas fonda
Al me pàr da sintii; ca quasi quasi
Ol cöor al se strimìss. E còma ‘l vèet
Ca senti scürlii li fraschi, mi chèl
Spazi ‘nfiniit a chèsta öös
Méti a spari: e ‘l me vée ‘n mèet l’etèrno,
E lì stagiù pasàdi, e chèla de adèss
E l’è viva e la sua müsica. Iscé ‘nde chèsta
Imènsità ol me pénséer al néega:
E iscé, al me vée duls pèerdès en de stò màar.
by Anna Gherardi
scotèt
agg.
rovente, che scotta molto
Ol lambaròt el fìl de òor
Il lombrico e il filo d'oro
Ol lambaròt e ol fìl de òor
'l coràgio dè siguìi i própi sógn e dè esploràa 'l mónt.
Al ghera 'na òlta 'n lambaròt dè nóm Lǜis ca'l vìveva 'n d'èn bósch sóta deli fréschi fói dè nisciolèer.
Ol Lǜis l'era 'n lambaròt curióos e speciàal e 'l scavava 'ndèla tèera dapartǜt.
'Na nòc’ lè 'ndacdefó dal teré par vardàa li stéli 'ndèl cél e al 'na vist üna 'mbèlpóo-bèla a dàgió.
Sǜbet 'l Lǜis là tiratfò 'n s-cès: "sóo stüf dè dì tǜc' stès, ölarìsi vìif 'na vèntüra divèrsa dal sòlet".
'L dì dòpo 'ntàat ca'l scavava 'ndèl teré, là truàat 'n fìl dè òor ca'l lüśìva.
L'era iscé contèet e stüpìit ca là decìdüut dè 'ndàchréet par idìi 'nghée ca'l ruava.
"Che ròba 'l ghè sarà réet a stò fìl d'òor? Ghóo pròpi dè scùprìl!" là pensàat 'l Lǜis.
Là cuminciàat a rampègàa par rùàa sùra la tèera par siguìi 'l fìl dè òor ité par 'l bósch, i pràac’ e àach 'ndèna rógia bèlebée frésca. Ol fìl dè òor al finiva mài.
Lè stacia 'na vèntüra ecitànt da mài smentegàa.
Ol Lǜis là 'ncuntràat taac' animàai cóma li lümàghi, grìi, 'n paù 'mbèlpóo-bèl, coloràat e àa 'na sciguèta.
'Nòtro lambaròt 'l ghà regalàat aretüra di balii de zéneor gròs e bùu bunènti ca i ghà dàc' fòrsa par cuntinuàa 'l sò viàc’ ca l'era amò lónch.
Dòpo mìis dè speriènsi straordinari, 'l Lǜis là vist ca 'l fìl dè òor 'l finiva pròpi defò de lǜs dè 'na végia maśù bandunàda.
Ol lambaròt la picàat la pòrta e sǜbet 'na fata la ghà urìit.
La fata l'era òlta bèla e la sè fàcia idìi davéra coòntèta dè idìi ol Lǜis.
Con tàata sòrpresa la fata là ghà spiegàat al Lǜis ca ol fìl dè òor l'era 'n regàl ca lée la gheva fàc' par premiàa ol sò coràgio e la sùa òia dè aventuri.
"Öla!, che bèl, grazia, te fàc' bée!" là dìc' ol Lǜis con 'n grànt surìis.
Ol lambaròt al se rendüut cǜnt, ca'l bèl viàc’ ca l'eva fàc', l'era tǜt mèret sò, par vès curióos e dol sò coràgio.
L'importa ca quàat ca sè pìscen: sà 'n ghà 'l coràgio dè siguìi i nòś sógn e dè sploràa 'l mónt, 'n pö scùprìi róbi bèli bèlenti.
Iscé ol Lǜis lè tornàat àla sùa cà 'ndèl bósch contèet e sódisfàc' dèla sùa grànda vèntüra.
Barbéer e la fii del mont
En barber al cüntava sü ca, la fii del mont la vegnarà en trii dì; ol prüm dì al mörarà tüti li besti, ol segónt dì al secarà fò tüti li pianti, ol tèrs dì al mörarà tüc’ i om
En client ca l’era ilò a specia ‘l sò turno al gha dic’:
-sa ol prüm di al mörr tüti li besti, a mi chi che me farà la barba ol segont dì ?
