dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
L'è ca vera ca tüt ol mond l'è paees
LÈ CA VERA CA TÜT EL MONT LÈ PAEES
- En piaza del dóm üu con na carióla de grása en giaca e craváta el pása inoserváat
- Te sèntet mai a l'autogrill de Fiorenzuola: "damm po sciá el sòlet";
- Sü la RAI te senteree mai chi ca ie entervistaat sü li eleziù di: "ooh, lè pó ca ròba de nùuuu, le pó ròba de lóooor";
- A medicina 33 ai capirá mai ca'l völl di "engeraat";
- Domandech mó al valtelinees medio sa'l ga'nazi el casatiello o la pastiera;
- Taat per restaa a Nápoli, loor ia enventaat l'art de rangiass, nùu gia prüma en faseva chel ca'n pò;
Òl cavadèec’
Il cavadenti
Òl cavadèec’ dialetto di Giuseppe Rossi
Ma al le sa, sciór "Rima in Lella", ca l’è véc’ cóma ‘n bacüch, e al mèrita da vès casciàt ‘n galéra ?
Àsèn de natüra, cal vàghi a strepàa i sciüch, e miga a strepàa i dèec’ ‘n ‘sta manéra.
Par strepàm ‘n dèet col caröl, al ma mes tüt a tòch, la gingìva e ‘na quàrta pàrt de dentéra ?
Ah , sciór Lella ! l’è 'n gràn matòch, pègio de lüu al ghe ne ca pròpri davéra.
Sòo che parlàa de strepadèec’ ‘n masa (1), se diseva, 'na òlta, che 'sti dótór, o che strèpa òl dèet o la ganàsa;
ma lüu, sciór Lella, par mìga avìch la flèma (2) de fàa 'na de li dói cóma ai fa lór, al strèpa la ganàsa e i dèec’ ‘nsèma.
(1) in generale
Qui di seguito la versione originale della poesia di Carlo Porta:
El cavadent
Ma saal, sur rima in lella, che a dì pocch
el meritta da vess casciaa in galera?
Asen fottuu, ch'el vaga strappà i sciocch
e minga a strappà i dent in sta manera.
Per cavamm on dent guast, tramm tutta in tocch
la gengiva e on bon quart de restelléra?
Ah sur Lella! ona porca de tarocch
pesc de lüu no la gh'è propri davvera.
Soo che parland di strappadent in massa
se diseva ona voeulta che costor
o che strappen el dent o la ganassa;
ma lüu, sur Lella, per no avegh la flemma
de fà vuna di dò come fan lor,
el strappa la ganassa e i dent insemma
vidìch té
v. intr.
capire un problema, avere attitudine – TO
La gàta Sufia
La gatta Sofia
La gàta Sufia
La gàtina ca là scopèrt la contentéza a ütaa i òtri.
Ghera 'na òlta 'na gàta dè nóm Sufia.
L'era 'na gàta bèlebée 'nteligèeta ma 'n póo 'nsürìda e daparlée ca la vìveva èn de 'na grànt cà aprṍöf a 'n giardìi 'mbèlpóo bèl.
Al ghè piasiva 'ndà a titòldera e truàa pòs-c’ nṍof.
'N dì 'ntàat ca la caminàva là idüut 'na farfàla giàlda e blṍ ca la ulava 'ndèl cél.
La farfàla la pareva iscé lìbera e contèta ca la Sufia là decìdüut dè domandàch 'l sò secrèt par vès iscé contèta.
"Cóma tè fée a vès iscé contèta?", là domandàat la Sufia àla farfàla.
"Uli lìbera 'ndèl cél e vardi tǜt chèl ca'l me stantóren.
Me preocupi ca dol pasàat o dol davignìi ma vedi tǜta la belèza ca'l ghè 'ndèl mónt pròpi 'ndèl momènt presènt.
Chèsto 'l me rènt contèta", la ghà respundǜut la farfàla.
Sufia là pensàat a chèl ca la farfàla la gheva dìc' e là decìdüut dè pruàa a vìif 'ndèl presènt pròpi cóma lée.
Là cuminciàat a giügàa e a esploràa 'l giardìi a giügàa e a gòdes ògni momènt.
'Ntàat ca la giügàva la Sufia là 'ncuntràat 'n müsràgn ca'l se'era fàc' màal a 'na źàta.
'L müsràgn 'l piàngeva e al domandàva aiǜt.
Sufia èsendo bèlebée gentìl là decìdüut dè ütàa ol müsràgn.
"Preòcupet mìga, te ütaróo a guarìi la źàta", là dìc' Sufia al müsràgn.
'L müsràgn l'era iscé riconoscènt ca là decìdüut dè portàa Sufia èn dèn lṍöch secrèt 'ndèl giardìi 'nghée ca 'l ghera 'n àlber dè sciareśèra 'mbèlpóo bèl.
"Chèsto l'è 'l mè pòst secrèt 'ndùa 'l me piàas vignìi a pòsàa a lùmbria.
Al te piaśarìs vignìi 'nsèma mì?", 'l ghà domandàat 'l müsràgn.
Sufia là cètàat l'invìt e 'nsèma i se bütagiò sóta la piànta dè sciareśèra a vardàa li niòli e li farfàli ca li ulava sùra dè lóor.
Sufia la se rendüda cǜnt ca bindìna l'eva truàat la contentéza a vìif 'ndèl presènt e pudìi ütaa i òtri.
Da chèl dì la Sufia là visüut davéra contèta a giràa ité par ol giardìi e a ütaa òtri animàai bisognóos.
Ògni òlta ca la vedeva 'na farfàla ulàa 'ndèl cél la grignàva contèta a savìi ca l'eva 'mparàat 'l secrèt dèla contentéza.
Mòràal dèla stòria la contentéza la pö vès truàda 'ndèl vìif èn mèz ala natüra e coi òtri animàai.
'Mparàa ad apprezàa la belèza dèla vìta 'l pö portàa taat piaśé da stà bée davéra.
Al téep del fascio
Al téep del fascio ai üsava mèt sü en de tüti li confeziù ol müs del rè e üu del duce, parché ai pensava ca l’era püsé facel vènt la merce.
Üu de Vares, ca ‘l fàava i amarèc’ de biscòc' l’a mès sü ‘ndèla scatola la fotografia de rè e del duce e sòta ol nom de la fabrica: LAZZARONI.
