dall' Italiano al Dialetto Bośàc'
Digitare una parola o una frase da tradurre in dialetto.
Dùu caröi
Dùu caröi
Quai dì fà l'era davéra còlt e dùu carṍi i vee de fò dal sò bṍc’ e se 'ncuntra sül fianch frésch e umbrìiàat dól borèl dè ´n strepù.
Ciào, àa ti en gìr a cercàa ´n pìt dè frésch ?
Sóo ignüut chiló parché dité süavi cóma ´n ciù.
A ti da par ti ?, 'nghée ca te gl'ée la Carṍla ?
La mà dìc' chè la 'ndàva al máar par quai dì.
Sò ca chée ca la cumbináat, la ma fàc' savìi ca la sùa nàaf la ghà büut quai gràni, e ca pèna la pö la sàris pó tornàda.
Poesia... chè magia
Poesia che magia
POESIA ....CHÈ MAGÌA!
Scrìif poésìi al tè fa ca ignìi sciór,
gnè còma èn pascià gné còma n’evasór:
“carmina non dant panem” i diséva i Latìi,
… e òl poéta Orazio l’era ca ‘n matuchìi!
Però, àa sa l’è véra ‘sta lége de natüra,
mi ca la pinsiù la ciapi de giusta musüra,
me ‘n freghi e sa ‘l me vée èn mèet ‘na matocada
sùbet ciapi scià la pèna “compiuterizzada”!
Parché àa sa de sòldi ‘l te ‘n vée ca ‘n scarsèla,
sa te ghée la furtùna da fa-giò ‘na stòria bèla,
al pó sucédet còme a mì, èn dì al marcàat:
“Ma ti te sée chèl ca la póesia l’à publicàat
su Fesbuc ? Ma còma te sée brào e grant e bèl,
e ‘nteligènt, e càar, e dùls, e de bontà ‘n modèl”
… ca ti te rèstet a bùca vèerta, sénsa fiàat:
“Te pènset: ma chèl ca aróo cumbinàat?”
Sùbet dòpo, però, tùso de Fédro la rana,
te cumìncet a sgunfias còma ‘na damigiana,
la vanegglòria e la pansa li fa a gara a strabordàa
(… sperém, còma la rana, da miga sciopàà…):
te càminet mèz metro sùra la tèra, còma ‘n Sant:
e te pènset … de la mia famiglia sóo própi ‘l vant!
Fórsi àn ‘n quai miràcol ghe la fóo a fàa,
de chìi che fa ignìi smòrt àa ‘l Dóm de Milàa!
E sùbet dopo i mè farà uidìi àa ‘n talevisiù:
“Ecco chèl bèl Bòsac’ che sta al Tursciù,
còi cavéi fùlc e li gambi come pai de ‘na vigna” 1)
… e guai a chi de ótri ca sóta i baff i grigna!
… ma nòò, tranquìi, mi vè perduni tüc’,
béi e brüc’;
àa sa, ‘ntàat ca m’arée aplaudìit,
de sucùur pensarée: l’è própi rebambìit!
NOTE
1) Pai de ‘na vigna: lonch e rìc
vèdova
s.f.
vedova
La gàta Sufia
La gatta Sofia
La gàta Sufia
La gàtina ca là scopèrt la contentéza a ütaa i òtri.
Ghera 'na òlta 'na gàta dè nóm Sufia.
L'era 'na gàta bèlebée 'nteligèeta ma 'n póo 'nsürìda e daparlée ca la vìveva èn de 'na grànt cà aprṍöf a 'n giardìi 'mbèlpóo bèl.
Al ghè piasiva 'ndà a titòldera e truàa pòs-c’ nṍof.
'N dì 'ntàat ca la caminàva là idüut 'na farfàla giàlda e blṍ ca la ulava 'ndèl cél.
La farfàla la pareva iscé lìbera e contèta ca la Sufia là decìdüut dè domandàch 'l sò secrèt par vès iscé contèta.
"Cóma tè fée a vès iscé contèta?", là domandàat la Sufia àla farfàla.
"Uli lìbera 'ndèl cél e vardi tǜt chèl ca'l me stantóren.
Me preocupi ca dol pasàat o dol davignìi ma vedi tǜta la belèza ca'l ghè 'ndèl mónt pròpi 'ndèl momènt presènt.
Chèsto 'l me rènt contèta", la ghà respundǜut la farfàla.
Sufia là pensàat a chèl ca la farfàla la gheva dìc' e là decìdüut dè pruàa a vìif 'ndèl presènt pròpi cóma lée.
Là cuminciàat a giügàa e a esploràa 'l giardìi a giügàa e a gòdes ògni momènt.
'Ntàat ca la giügàva la Sufia là 'ncuntràat 'n müsràgn ca'l se'era fàc' màal a 'na źàta.
'L müsràgn 'l piàngeva e al domandàva aiǜt.
Sufia èsendo bèlebée gentìl là decìdüut dè ütàa ol müsràgn.
"Preòcupet mìga, te ütaróo a guarìi la źàta", là dìc' Sufia al müsràgn.
'L müsràgn l'era iscé riconoscènt ca là decìdüut dè portàa Sufia èn dèn lṍöch secrèt 'ndèl giardìi 'nghée ca 'l ghera 'n àlber dè sciareśèra 'mbèlpóo bèl.
"Chèsto l'è 'l mè pòst secrèt 'ndùa 'l me piàas vignìi a pòsàa a lùmbria.
Al te piaśarìs vignìi 'nsèma mì?", 'l ghà domandàat 'l müsràgn.
Sufia là cètàat l'invìt e 'nsèma i se bütagiò sóta la piànta dè sciareśèra a vardàa li niòli e li farfàli ca li ulava sùra dè lóor.
Sufia la se rendüda cǜnt ca bindìna l'eva truàat la contentéza a vìif 'ndèl presènt e pudìi ütaa i òtri.
Da chèl dì la Sufia là visüut davéra contèta a giràa ité par ol giardìi e a ütaa òtri animàai bisognóos.
Ògni òlta ca la vedeva 'na farfàla ulàa 'ndèl cél la grignàva contèta a savìi ca l'eva 'mparàat 'l secrèt dèla contentéza.
Mòràal dèla stòria la contentéza la pö vès truàda 'ndèl vìif èn mèz ala natüra e coi òtri animàai.
'Mparàa ad apprezàa la belèza dèla vìta 'l pö portàa taat piaśé da stà bée davéra.
Scutù
En di de lüii, ai s’è ‘ncuntrac’ sü la Piazza üu di Prèss e ol Scutù
-che Scutù ca l pica giò chèst an
-Press a poch coma l’an pasàat
